Geschiedenis
Een jonkheer die voorvechter wordt van homorechten en veelvuldig de landelijke media haalt. Hieronder een overzicht van zijn acties van 1979 tot 1991. Klik op de link voor meer informatie.

• Nette heren met een klein gebrek
• Studentencorpora bekennen kleur
• Praktiserend Homoseksueel Katholiek
• Roze missen speciaal voor homo’s 
• De wet ongelijke mishandeling
• Okay to be gay, stop ‘Clause 28’
• Never going underground
• Stem Roze
• Ik ben hier niet voor niets geweest
  

Floris
De homo-activist Floris Michiels van Kessenich werd tijdens zijn leven ook wel de Roze Jonker genoemd. Zijn drijfveer om in beweging te komen was volwaardige acceptatie van hem als homoseksueel.

Na een zelfmoordpoging in 1978 brak zijn ‘tweede leven’ aan. Hij wilde iets waardevols doen met de extra tijd die hem bleek te zijn toegemeten en hij stelde zich een doel. Zijn leed en bitterheid, zag hij in, waren het leed en de bitterheid van alle homojongeren en konden leiden tot zelfmoord:

Ik voelde sinds dat vredige moment van inslapen dat ik zelf minder had om me voor te schamen dan de maatschappij. Duidelijk: ik ben niet gek, ik heb het recht hier te zijn. De maatschappij heeft het bij het verkeerde eind, niet ik. Het kon  me ook niet meer schelen hoe de mensen over me dachten. Ik stelde mezelf een opdracht. Het zelfmoordpercentage onder homopubers is nog steeds veel hoger dan onder hun leeftijdgenoten. Ik mocht nooit vergeten hoe eenzaam ik me had gevoeld en ik moest voorkomen, voor zover ik kon, dat anderen hetzelfde zouden doen als ik.

Hij gaat ervoor vechten dat anderen zich volwaardig geaccepteerd kunnen voelen.  Hiervoor heeft hij gestreden in drie arena’s: studentenleven/sociale omgeving, kerk/geloof en politiek.